Over mij!
Je kent ze wel, de buitenbeetjes, de net iets te dikke, ongemotiveerde eenzame tieners op de middelbare school.
Juhp, dat was ik, een stereotyperende onzekere puber. Wanneer er een reden was om Gym te skippen (of een pak negerzoenen te gaan kopen in een vrij uur), pakte ik die kans met beide handen aan.
Alles kostte mij moeite en vanaf het begin van mijn pubertijd kampte ik met verschillende depressies. Ik werd (veel) gepest en had geen enkele drive om verantwoordelijkheid te pakken voor mijn leven of om het te verbeteren, ik vond in alles een excuus om niet beter, fitter of gezonder te hoeven worden.
Daarnaast durfde ik op geen enkele manier mijzelf te zijn, mijn onzekerheid werd de baas en het duurde lang voordat ik door had wie ik eigenlijk wilde zijn.
Ik nam genoegen met vrijwel alles wat er op mijn pad kwam, mijn cijfers, mijn relatie, mijn eten… Needless to say, alles had een heel stuk beter kunnen gaan dan het ook daadwerkelijk ging.
Ik leefde mijn leven zoals mijn opleiding en nam genoegen met kleine voldoendes. Achteraf weet ik natuurlijk dat ik beter had gekund (en verdiende) maar destijds snapte ik daar geen klap van.
De relatie waar ik in terecht kwam was precies zoals de rest, net aan voldoende… toen deze na bijna 10 jaar op de klippen liep door een standaard “bedrog” scenario, sloeg mijn leven een heel ander pad in, uiteindelijk dan… want eerst heb ik de diepste van mijn dalen mogen ervaren.
Zonder al te dramatisch te klinken (dit blijft natuurlijk een website tekst) schetst het wel het juiste plaatje. Na een tijd tegen mijzelf te vechten ging dan die beroemde “schakelaar” om (ja, die bestaat). Via een nieuwe collega kwam ik in aanraking met een personal trainer en vocht ik niet langer tegen mijzelf, maar met mezelf (en die tekst ga ik op een tegeltje laten printen).
Ik begon met personal training om af te vallen (ik had geen andere doelen dan dat). Ik woog 100kg en wilde graag wat kilo’s kwijt. Met elke sessie overwon ik wel weer iets, de ene keer mijn sociale angsten (er waren altijd meerdere mensen in de gym aan het kickboksen, terwijl ik mijn PT les kreeg), de andere keer mijn angst om een strakke sportbroek te dragen (15kg is eraf gegaan in dezelfde zwarte, wijde, sportbroek, uiteindelijk heb ik een knoop in de elastieken band gelegd met een rubber elastiek daaromheen.
Zo zakte hij niet meer af). De broek was vertrouwd… Ik durfde geen nieuwe te kopen, toen ik dat uiteindelijk wel durfde is de zwarte blubberbroek feestelijk in de kliko gegooid.
De allergrootste overwinning weet ik nog (en ga ik ook echt nooit vergeten, het is de reden van de kettlebell), vanaf het begin moest ik een oefening doen met kettlebells, de dubbele kettlebell clean and jerk. 8kg in beide handen, 16kg in totaal… inmiddels doe ik deze oefening met mijn ogen dicht. Maar toen ik net begon haalde ik de 8 herhalingen niet. En dat terwijl deze oefening 3 rondes van 12 herhalingen gedaan most worden. Mijn trainer hielp mij met de herhalingen die ik niet meer zelf redde door mij ellebogen omhoog te duwen. Elke week gingen ze een stukje makkelijker, elke week kwam ik wat verder, tot ik het eerste rondje van 12 herhalingen zonder hulp redde!! Ik was intens trots op mezelf, en dat is een gevoel waar je op gaat kicken. De dag dat ik de volle 3 rondes zonder hulp van mijn trainer wist ik zeker dat sporten veel, maar dan ook véél meer was dan alleen fysieke inspanning. Deze paar regels doen deze ervaring geen eer aan, de mentale overwinning, dat ik tastbaar kon ervaren dat ik beter werd, sterker werd, dat ik resultaten zag van iets waar ik mij best voor deed, die overwinning is niet te beschrijven, maar gun ik iedereen zo hard.
Het was voor mij een erg vreemde sensatie, om in een keer het gevoel te hebben dat ik iets kon. Om fysieke bewijzen te krijgen van mijn eigen inspanning, ik verloor vet en kon de gebruikelijke oefeningen steeds zwaarder en zwaarder uitoefenen. Het was zo raar om zo “makkelijk” bewijs te verkrijgen dat ik wel degelijk iets kon, dit had mij een hoop therapie gesprekken kunnen schelen. Enfin, tot op de dag van vandaag, groeit mijn zelfvertrouwen nog steeds voornamelijk door sportprestaties. Ik zie het als het fysiek manifesteren van mijn mentale doelen, elke kilo die ik extra boven mijn hoofd kan tillen zorgt voor een stukje extra mentale kracht. En met die realisaties, kwamen mijn “ik moet er anders uit gaan zien” doelen eigenlijk vrij direct te vervallen.
Zo blij als ik mezelf voelde in de sportschool, zo rot voelde ik me op mijn kantoorbaan. Toen de RegioBank een reorganisatie aankondigde en mij een opleidingsbudget gaf twijfelde ik geen moment. Ik heb mij direct ingeschreven voor 8 verschillende AALO certificaten (sterker nog, ik was een dag te vroeg met inschrijven). Toen ik tijdens mijn eerste stage direct een baan aangeboden kreeg bij De Mix Fitness Nieuwegein heb ik gebruik gemaakt van de vrijwillige vertrekregeling bij de bank en ben ik mij volledig gaan focussen op een carrière in de fitness. (Beste. Keuze. Ooit).
En dat ben ik. Dat is “Coach Roos”. Ik wil niets liever dan andere bewijzen dat zelfvertrouwen altijd binnenin zit, dat niet alleen fysiek gewicht, maar ook mentaal gewicht door fitness en leefstijl kan slinken. Ik wil dolgraag mijn klanten het gevoel geven dat zij zelf de teugels van hun eigen leven in handen hebben.
De laatste jaren heb ik mijn kennis uitgebreid met verschillende mental coaching cursussen. Zo ben ik niet alleen instaat om met fysieke prestaties jouw hoofd de juiste kant op te krijgen, maar ook door verschillende gesprekstechnieken en opdrachten.
Neem contact met mij op
Check hieronder mijn socials of meld je aan voor de nieuwsbrief